Post Description

Op www.rootstime.be stond het volgende:

De muzikale samenwerking van Harry Manx en Steve Marriner, kreeg voor hun debuutalbum ‘Hell Bound For Heaven’ de naam Manx Marriner Mainline. Beide Canadezen delen hun muzikale chemie al jaren en speelden al honderden shows samen. Ze begonnen als getalenteerde muzikanten hun carrières op zichzelf.
 
De nu vijfenzestigjarige Harry Manx is een muzikant die blues, folkmuziek en Hindoestaanse klassieke muziek combineert. Zijn officiële website beschrijft zijn muziek als "de mysticssippi” (een mix van Indiase folk melodieën met slide gitaar blues, gospel en enkele meeslepende grooves) of, “de smaak van Manx”. Manx zingt en speelt slide-gitaar, harmonica, 6-string banjo, mohan veena (slide gitaar) en Ellis stomp box. Hij studeerde vijf jaar in India met Vishwa Mohan Bhatt. Bhatt is de uitvinder van de 20-snarige mohan veena, die het signature instrument van Manx is geworden. Hij bracht twaalf albums uit in twaalf jaar tijd en heeft een eigen platenlabel Dog My Cats Records. Manx heeft vele prijzen ontvangen, waaronder: zeven Maple Blues Awards, zes Juno-nominaties, de Canadian Folk Music Award 2005 voor “Best Solo Artist” en CBC Radio's Great Canadian Blues Award 2007. Manx werd genomineerd tijdens de 8ste jaarlijkse Independent Music Awards voor zijn cover van Bruce Springsteen's "I'm on Fire". Harry Manx werkt al heel lang samen met de Canadese gitarist Kevin Breit en de Australische toetsenist Clayton Doley.


De nu vijfendertigjarige Steve Marriner is (ook) een multi-instrumentalist, zanger, songwriter en producer. Hij kreeg voor het eerst aandacht in de Ottawa-blues scène in zijn vroege tienerjaren als een wonderlijk blues harmonicaspeler. Hij speelt ook baritongitaar, elektrische gitaar, piano, Hammondorgel, staande en elektrische basgitaren. Sinds 2008 is hij de frontman, zanger, een van de twee gitaristen en harmonicaspeler van de Canadese rock'n'roll-blues-groep MonkeyJunk. Hun album 'Be Behold' won in 2011 een Juno Award voor “Blues Album of the Year”.

Wat zich soms een ongrijpbaar idee leek, ontpopte zich met ‘Hell Bound For Heaven’ tot een prachtige realiteit. Het album kan alleen beschreven worden als een ware weerspiegeling van twee fenomenale muzikanten en, bundelt hun hun liefde voor Blues en Gospel muziek in tien nummers samen. Voor het album schreven elk een aantal nummers. Daarnaast bewerkten ze ook een traditional (”This Little Light Of Mine” - hier met HM op banjo en SM op harmonica, gitaar / orgel) en coverden ze enkele blues en gospel songs als Charlie Patton’s ”Rattlesnake Blues”, Reverend Gary Davis’ ”Death Have No Mercy In This Land” (hier met HM op slide gitaar en SM op 12-string gitaar / zang) en Roebuck “Pops” Staples’ ”Whish I Had Answered” (hier met SM op bariton gitaar / zang en HM: b-vocs). Waren ook aanwezig tijdens de opnamesessies: Clayton Doley (Hammond orgel en Moe Duella (drums). De achtergrondzang werd gedaan door The Gamblers, The Marriners en The Sahaja Singers.
Met ”Nothing” opent het album. Het is één van de drie nummers, geschreven door Harry Manx. Manx zingt in het blues nummer, speelt banjo en Marriner begeleidt hem op elektrische gitaar en harmonica. Op dit en het volgende Manx nummer ”Everybody Knows” drumt Moe Duella. Wat zijn tweede bijdrage zo speciaal maakt is, los van het feit dat dit een blues/rock nummer is, is dat in de finale Clayton Doley op Hammond orgel een mooi solo doet. Ik sla dan enkele nummers over om naar Manx’ derde bijdrage ”My Only One” te gaan. Ook in deze country ballade overtuigen hij en Doley opnieuw. 


De titelsong ”Hell Bound For Heaven” is de eerste bijdrage van Steve Marriner. In deze rocker speelt Manx op zijn signature mahan veena slide gitaar waarop hij in het midden van het nummer soleert. Marriner zelf doet de zang, speelt op akoestische, bariton en bas gitaar en drumt. The Gamblers verzorgen hier de achtergrondzang. ”My Lord”, Marriner’s tweede bijdrage is een gospel met The Marriners in het achtergrondkoor. In de afsluiter ”Rise and Fall in Love”, een nummer datn beide schreven, is Jim Bowskill op viool en altviool te horen.
Met hun album ‘Hell Bound For Heaven’ verzegelen Harry Manx en Steve Marriner hun jarenlange vriendschap en hun passie voor dezelfde roots muziek. Het album bewijst dat topmuzikanten elkaar niet toevallig ontmoeten
 
 “ A true reflection of two phenomenal musicians… “

Tracklist:
1. Nothing (4:06) 
2. Everybody Knows (3:40) 
3. Hell Bound for Heaven (3:46) 
4. My Lord (3:42) 
5. My Only One (3:24) 
6. Rattlesnake (4:07) 
7. Wish I Had Answered (3:51) 
8. Death Have No Mercy in This Land (4:25) 
9. This Little Light of Mine (3:13) 
10. Rise and Fall in Love (3:50)

Staat er compleet op, 20% pars meegepost. Met zeer veel dank aan de originele poster.

“Muziek is kunst en kunst moet voor iedereen bereikbaar zijn, anders is het elitair.”


https://www.youtube.com/watch?v=vEL_7LeWitY