Post Description

Gisteren overleed Tony Joe White op 75-jarige leeftijd en dat is echt een verlies voor de muziekwereld.

Als eerbetoon een opname van een concert waar ik zelf bij was in 2011 in Zoetermeer. Verwacht geen superkwaliteit. Het is met hoogwaardige apparatuur opgenomen, met twee microfoons vanaf het balkon en je hoort het publiek er tussendoor, maar het is niet ge-edit of veranderd. Dat was op de site waar het vandaan komt uit den boze. Het is wat het is.

Hij blijft een regelmatig bezoeker bij mij thuis.

Op Bluesmagazine.nl stond de volgende recensie van het concert. Helemaal mee eens.

De meningen over Tony Joe White als live-artiest zijn zeer uiteenlopend en dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Toch zijn er weer vele bekende gezichten te zien bij het optreden in de druk bezochte Boerderij te Zoetermeer dat onderdeel vormt van een omvangrijke Europese tournee. Zoals op ‘The Shine’ te horen valt klinkt White soberder dan ooit en op het podium klinkt het nieuwe materiaal ook al niet veel vrolijker. White schreef, speelde en produceerde voor bijna honderd procent alles op ‘The Shine’.

‘Uncovered’, zijn voorganger liet daarentegen een veel uitbundiger geluid horen. Niet vreemd als je de lijst van bekende namen die zich indertijd in de studio bevonden nog even doorneemt. Vanavond is de bezetting aanzienlijk minder omvangrijk. De ‘Godfather of Swamp’ opent de avond alleen, slechts gewapend met gitaar, harmonica en die ó zo herkenbare maar bovenal indrukwekkende stem die nauwelijks aan kracht heeft ingeboet. 

‘How Y’All Doing?’ Vraagt de 67-jarige singer-/songwriter/gitarist die voor vanavond maar weer eens zijn hoed en zonnebril heeft opgezet. Hij neemt ons mee ‘Way Down South’ en krijgt al snel assistentie van zijn drummer die het tempo even stevig omhoog stuwt. ‘Let’s Try To Do Some Swamp’, aldus White. ‘Under Cover Agent For The Blues’ werd ooit eens door Tina Turner vertolkt maar deze versie is er weer een zoals men dat vanavond graag hoort. Uiteraard wordt er met ‘Season Man’ nog even benadrukt dat er een nieuw album is uitgebracht. In ‘Roll Train Roll’ beschrijft hij de drang om er toch iedere keer weer op uit te gaan. ‘I Don’t Care Where It’s Going, I Just Need To Ride’, aldus White.

De setlist van ‘the Swamp Fox’ kent ten opzichte van de andere optredens in deze tour weinig verrassingen en met het vroege verzoek uit de zaal om ‘Polk Salad Annie’ belooft het wat dat betreft niet veel goeds. Desalniettemin blijven ‘You’re Gonna Look Good In Blues’ en ‘Tunica Motel’ nog altijd sterk overeind. Gelukkig wordt een track als ‘Stud Spider’ ook niet overgeslagen. De ‘verloren track’ blijkt weer helemaal actueel sinds de omstreden hiphopper Kanye West het in ‘Hell Of A Life’ op zijn veelgeprezen laatste album heeft gebruikt.
Waar White aanvankelijk de muur van fuzz and feedback achterwege laat lijkt het er op dat naarmate het rumoer in de zaal toeneemt het volume op het podium wordt aangepast. ‘Ik zal jullie krijgen’ zie je hem denken terwijl hij schuin van onder zijn hoed de zaal in kijkt zoekend naar de zondaars. Het vormt een goed excuus om even stoom af te blazen in ‘Steamy Windows’ waarin White fel van leer trekt. Van een vervelende sfeer is overigens absoluut geen sprake. Er wordt gedold met enkele bekenden vooraan bij het podium en ‘Even Trolls Love To Rock ’N Roll’ wordt zelfs aan één van hen opgedragen. Gelukkig blijven de toegiften niet uit en wordt het nieuwe ‘Tell Me Why’ op intieme maar indringende wijze uitgevoerd waarmee hij tevens bewijst het kunstje nog lang niet verleerd te zijn.



Setlist
1. Way Down South
2. Roll Train Roll
3. Undercover Agent For The Blues
4. Even Trolls Love Rock And Roll
5. (You’re Gonna Look) Good In Blues
6. Do You Have A Garter Belt
7. Long Way From The River
8. Tunica Motel
9. Stud Spider
10. Lake Placid Blues
11. Season Man
12. Polk Salad Annie

Encores:
13. Tell Me Why
14. Who You Gonna Hoo-Doo Now
15. Steamy Windows

Staat er compleet op, 20% pars meegepost. Met zeer veel dank aan de originele aanbieder.