Post Description

Alvast even een opmerking vooraf: Ghost Recon: Advanced Warfighter voor de PC is een totaal andere game dan de eerdere GRAW-versies die we voor onze neus geschoteld kregen. Tuurlijk,  de setting is hetzelfde en vele stukken uit het verhaal komen overeen met de console-varianten, maar op het gebied van gameplay (en niet te vergeten graphics!) is er een hoop veranderd. Zoals je weet waren we erg gecharmeerd van de Xbox 360-versie en waren de eerste indrukken van de PC-versie al erg positief. Reden genoeg om te kijken wat het Zweedse GRIN er uiteindelijk van gebakken heeft.  Let’s go Ghosts!

Vol goede moed begon ik aan een opnieuw welverdiende (al zeg ik het zelf) vakantie naar Mexico. Nou ja, vakantie, eerder werk. En geloof het of niet, de pleuris is alweer uitgebroken in de grootste stad van Mexico. Wederom worden de Ghosts er op uitgestuurd om de rebellerende rekels, die hier de boosdoeners zijn, een lesje te leren. In plaats van een helikopter-drop die ik in maart op de Xbox 360 nog had beleefd, heeft het reisbureau me dit keer een skydive-arrangement aangeraden. Samen met mijn drie mede-Ghosts konden we zo de stad eens van een andere kant bekijken. Klinkt tof natuurlijk, dus dat hebben we meteen geboekt. We stegen op, we vlogen boven Mexico en al gauw was het tijd om te springen. Van onderen en genieten van het uitzicht dan maar!

 

Toch liep niet alles helemaal zoals ik het had gepland. Okay, de sprong verliep voorspoedig en zelfs de parachute ging open, maar één ding viel me onmiddellijk op; de framerate was niet echt wat ik had verwacht. Je hebt een bakbeest van een PC nodig voor Ghost Recon: Advanced Warfighter, dames en heren. Met minder gaat er al een hoop van de charme verloren. Waar ik dacht dat ik met mijn onlangs geüpdatete computertje nog wel jaren mee zou kunnen gaan, werd ik in één klap uit deze droom geholpen. Deze game is grafisch gezien erg mooi en doet (uiteraard) niet onder voor de Xbox 360, maar is helaas wel zwaar, heel erg zwaar zelfs. Maar goed, na alles op een standje (of twee, drie) lager gezet te hebben kon ik mijn zoektocht naar de rebellen voortzetten. Er is immers een coup aan de gang en dat kun je niet zomaar negeren natuurlijk.



Eenmaal op de grond beland, bleek dat mijn maten her en der over de wijk verspreid waren. Eventjes dacht ik terug aan maart en mijn avonturen op de Xbox 360. Wat een randdebielen hadden ze me toen gestuurd zeg. Menigeen kan er over mee praten, heb ik me laten vertellen, en ik hoopte vurig dat men mij dit keer met wat meer kundige manschappen op pad stuurde. Na een kleine wandeling richting mijn eerste teamlid werd mij tijdens een handige ingame tutorial uitgelegd wat de basic-movements zijn en hoe ik mij moest bewegen tussen al die brokstukken en wrakken in het eens zo drukke Mexico-stad. Kennelijk is iedereen naar binnen gevlucht want moeder de vrouw en haar kroost is in geen velden of wegen te bekennen. Het is een oorlog tussen de Ghosts en de rebellen en meer ook niet. Enigszins jammer, maar begrijpelijk. Ach, de spannende sfeer wordt er niet minder om zullen we maar zeggen, want die is nog steeds, net als op de 360, erg lekker te noemen.


 

Opvallend is één van de grootse wijzigingen in de PC-versie, namelijk dat de third-person mode er uitgesloopt is. In plaats daarvan is de oude vertrouwde first-person-look weer terug. Reden hiervoor was dat men de beleving van het originele Ghost Recon weer terug wilde hebben. Met dat in het achterhoofd is men dan ook aan het programmeren geslagen en ik moet zeggen, het is ze zeker gelukt, want één van de bijkomstigheden van een first-person view is de immersion, je leeft je nóg meer in het Ghost-zijn. Als je om je heen kijkt zie je je eigen lichaam, dat ook reageert op de geavanceerde physics-engine van GRAW. Ook tof is het feit dat wanneer je een sliding maakt, je ook echt je benen ziet. Het is misschien geen ingrijpende gameplay-verandering, maar het maakt het wel allemaal af en doet een stuk realistischer aan.