Post Description

Oef! Even waren we vorige week al in de verleiding om de nieuwe cd van Bruce Springsteen op een drafje te bespreken. Gelukkig hebben we het niet gedaan, want met "Devils & Dust" is iets vreemds aan de hand: na de eerste beluisteringen waren we geneigd hem tot meesterwerk uit te roepen - "Eén Van De Beste Springsteen-Platen!", krabbelden we een tiental dagen geleden haastig in ons Atoma-kladschrift - maar beetje bij beetje is die geestdrift weggeëbd. Terwijl het met platen die iets meer inspanning en inzet van de luisteraar vereisen doorgaans toch andersom is. En zo is "Devils & Dust" een krimp- in plaats van een groeiplaat geworden. 
Let wel: het is een goéie plaat - er zullen er dit jaar geen vijftien betere uitgebracht worden - met genoeg sterke songs om de aankoop te verantwoorden, maar dan alleen voor wie fan is van The Boss en alles van de man op de plank móét hebben. Want naast die andere akoestische platen, "Nebraska" uit 1982 en "The Ghost of Tom Joad" uit 1995, en naast zijn rockplaten met de E Street Band, valt "Devils & Dust" te ongelijkmatig uit. Wanneer wij weer eens in a Springsteen kind of mood zijn, zullen we uit onze strekkende meter Springsteen-kleinoden (15 studio- en liveplaten, 2 boxen, 3 compilaties en 12 bootlegs) "Devils & Dust" niet gauw meer lichten; we zullen dan naar andere platen grijpen.
Met "Nebraska" en "Tom Joad" deelt "Devils & Dust" een sombere, afgebladderd uitziende hoes, de onvermijdelijke zwart-witfoto"s (deze keer van Anton Corbijn) en de bekende, met gebarsten stem gezongen, soms gefluisterde liedjes over de ongelijke maar edelmoedige, een zeldzame keer genadige maar meestal genadeloze strijd tegen het lot; het hopeloze gevecht van de kleine man tegen de overmacht; de rake toeken die hij krijgt van het leven; en een God (of ouders, of kinderen, of beminden) die regelmatig de andere kant opkijken. Dat de verhaaltjes niet wezenlijk afwijken van die op de vorige akoestische platen, is niet verwonderlijk: sommige nummers dateren al van zes, zeven jaar terug, de indrukwekkende titelsong werd geschreven in de droeve hoogdagen van de oorlog in Irak in 2003, en maar een paar songs zijn van recente signatuur. De schitterende teksten - het tekstboekje leest als een bundel van twaalf boeiende, diep-menselijke kortverhaaltjes; wát een beeldrijke en suggestieve taalvaardigheid heeft Springsteen zich in de loop der jaren eigen gemaakt! - werden met smaak aangekleed: nu eens verstild, met een bijna prevelende Springsteen, en de Nashville String Machine in de hoofdrol, dan weer in een contrasterend americana-jasje; zoals in het (muzikaal) lichtvoetige "Maria"s Bed" country, rock, gospel, blues en singer/songwriter samengebald worden, zo zult u het maar zelden horen. Het is een hoogtepunt, net als het aanzwellende titel- en openingsnummer (één van de beste Springsteen-songs of all times - en ja, we beseffen wat dat wil zeggen): het begint met "I got my finger on the trigger/ But I don"t know who to trust" en eindigt met "It"ll take your God filled soul/ Fill it with devils and dust". Vréét dat, Bush en andere oorlogspredikers! Producer Brendan O"Brien - tevens bassist van dienst - laat in "Devils & Dust" een zeldzame keer horen dat hij de stiel geleerd heeft bij grotere lawaaimakers dan Springsteen: Korn, Soundgarden, Pearl Jam, Stone Temple Pilots en Rage Against The Machine. Het is gedurfd iemand met zo"n c.v. als producer aan te spreken voor een grotendeels akoestische plaat, maar: het werkt.

Bruce Springsteen - Devils & Dust (2005)
Tracklist
1.Devils & Dust (5:00)
2.All the Way Home (3:37)
3.Reno (4:07)
4.Long Time Comin" (4:15)
5.Black Cowboys (4:06)
6.Maria"s Bed (5:35)
7.Silver Palomino (3:21)
8.Jesus Was an Onl
9.Leah (3:31)
10.The Hitter (5:50)
11.All I"m Thinking About (4:19)
12.Matamoros Banks 

totale tijdsduur: 50:34

Veel Luisterplezier
Scooby-Doo-Shagy