Post Description
Het Eurovisiesongfestival 2012 was de 57ste editie van deze Europese liedjeswedstrijd. Het liedjesfestijn vond plaats in de Crystal Hall in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan. Het was de eerste maal in de geschiedenis dat het Eurovisiesongfestival plaatsvond in Azerbeidzjan. Het dankte de organisatie aan de overwinning van Ell & Nikki een jaar eerder met het nummer Running scared.
De eerste halve finale werd gehouden op dinsdag 22 mei, de tweede halve finale vond plaats op donderdag 24 mei en twee dagen later, zaterdag 26 mei, volgde de finale die werd gewonnen door zangeres Loreen die namens Zweden 372 punten won, 75,6% van het maximale aantal en op de score van Noorwegen in 2009 na het hoogste puntenaantal aller tijden. Het was de vijfde keer in de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival dat Zweden won.
Al snel na afloop van het Eurovisiesongfestival 2011 werd duidelijk dat Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan, gaststad zou worden van de volgende editie van het liedjesfestijn. Het grootste struikelblok bleek evenwel de zoektocht naar een geschikte zaal. Op 16 mei 2011 werd er gemeld dat er speciaal voor het festival een nieuw complex zou worden gebouwd met een capaciteit van 23.000 zitplaatsen. Drie dagen later meldde ITV dat het Tofikh Bakhramovstadion ook een optie was. Er moest dan wel een dak gebouwd worden voor het stadion. Ook het Heydar Aliyevcomplex behoorde tot de mogelijkheden, ook al biedt deze zaal slechts plaats aan 7800 personen. Op 31 oktober 2011 liet Ismayil Omarov, directeur van ITV, weten dat er nog geen beslissing was gevallen over de exacte locatie. De uiteindelijke beslissing werd pas genomen tijdens de Reference Groupmeeting op 25 januari 2012 in Bakoe. Zoals verwacht werd de Crystal Hall, een zaal die op dat moment in aanbouw was, aangeduid als locatie van het Eurovisiesongfestival 2012. De zaal zou eind april klaar zijn, net op tijd voor het festival. Tijdens het Eurovisiesongfestival was er plaats voor zo'n 16.000 toeschouwers.
Er werd wat aan de regels gesleuteld voor aanvang van het festival. Sinds 2012 kan er niet meer gedurende de hele uitzending gestemd worden. Men keerde terug naar het oude systeem, waardoor men pas kan stemmen na afloop van het optreden van het laatste deelnemende land. Uit elke halve finale zouden, net als de voorbijgaande jaren, tien landen zich plaatsen voor de grote finale. Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk waren rechtstreeks geplaatst voor die finale als lid van de Grote Vijf, de vijf grootste geldschieters van het Eurovisiesongfestival. Ook het gastland, in dit geval Azerbeidzjan, was rechtstreeks geplaatst voor de finale. Zo telde de finale 26 landen, één meer dan in 2011. Tijdens de voorgaande editie keerde Italië na veertien jaar afwezigheid terug naar het Eurovisiesongfestival, waardoor er een extra land rechtstreeks geplaatst was voor de finale, maar aangezien Duitsland als lid van de grootste geldschieters sowieso al rechtstreeks naar de finale mocht, was er geen 26ste land in de finale. Het automatische ticket voor de finale voor het gastland werd niet doorgegeven aan een ander land.
Net als de voorbije twee jaar waren er drie presentatoren: twee vrouwen en één man. Het ging hier om Leyla Əliyeva, Nərgiz Birk-Petersen en Eldar Qasımov. Leyla is presentatrice bij de organiserende omroep, Nargiz studeerde rechten en is model en Eldar is de mannelijke helft van Ell & Nikki, de winnaars van het Eurovisiesongfestival 2011. Eldar was de vierde voormalige winnaar die het festival presenteert.
Er namen 42 landen deel aan het Eurovisiesongfestival 2012. Hiermee werd het record van de edities van 2008 en 2011 net niet geëvenaard. Destijds waren er immers 43 deelnemende landen. Oorspronkelijk zou het record wel gehaald worden, maar Armenië trok zich in maart 2012 alsnog terug uit het festival, twee maanden na de deadline. Montenegro keerde voor het eerst sinds 2009 terug naar het liedjesfestijn, Polen was er voor het eerst sedert 2002 niet bij. De Andorrese openbare omroep RTVA trok zich in november terug uit de EBU, waardoor het land niet langer kan deelnemen aan het festival. Andorra nam tussen 2004 en 2009 deel aan het Eurovisiesongfestival. Ook Tsjechië keerde in 2012 niet terug naar het Eurovisiesongfestival, evenals Monaco, hoewel hierover enige tijd geruchten de ronde deden. Luxemburg toonde nooit enige intentie om terug te keren. Op 3 augustus 2011 meldde de Franse delegatieleider zelfs dat Marokko had laten weten opnieuw te zullen deelnemen na een afwezigheid van 32 jaar. Uiteindelijk bleken het echter loze geruchten te zijn en keerde Marokko niet terug.
De Zweedse Loreen, die voor aanvang van het Eurovisiesongfestival al tot topfavoriete gebombardeerd werd, wist de finale afgetekend te winnen. Met 372 punten haalde ze het met meer dan 100 punten voorsprong op nummer twee, Rusland. Željko Joksimović, die in 2004 al tweede was geworden, legde nu beslag op de derde plaats. Gastland Azerbeidzjan moest tevreden zijn met de vierde plaats. De vijfde plaats van Rona Nishliu betekende de beste Albanese prestatie in de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival. Tooji zorgde dan weer voor de elfde laatste plek voor Noorwegen in de geschiedenis, een record. Het was tevens de eerste keer sinds 2003 dat de Griekse inzending niet in de top tien eindigde.
In mei 2012 liet het Azerbeidzjaanse ministerie van Staatsveiligheid weten dat het een aanslag op de finale van het Eurovisiesongfestival 2012 verijdeld had. Terroristen zouden met behulp van explosieven buitenlandse gasten en president Aliyev willen vermoorden. Tijdens de arrestatie van de verdachten brak een vuurgevecht uit, waarbij twee terroristen de dood vonden. De Azerbeidzjaanse autoriteiten maakten het nieuws pas na afloop van het Eurovisiesongfestival wereldkundig om geen onrust te zaaien tijdens het festival.
De finale werd door 64 miljoen mensen bekeken. Dit is het laagste kijkersaantal sinds 2008.
Tracklist:
*CD1
01. Rona Nishliu - Suus (Albanien) (03:05)
02. Trackshittaz - Woki Mit Deim Popo (Austria) (02:58)
03. Sabina Babayeva - When The Music Dies (Azerbaijan) (03:01)
04. Maya Sar - Korake Ti Znam (Bosnien & Herzegowina) (03:01)
05. Iris - Would You (Belgien) (03:01)
06. Sofi Marinova - Love Unlimited (Bulgarien) (03:01)
07. Litesound - We Are The Heroes (Weißrussland) (03:00)
08. Sinplus - Unbreakable (Schweiz) (03:01)
09. Ivi Adamou - La La Love (Zypern) (03:01)
10. Roman Lob - Standing Still (Deutschland) (03:00)
11. Soluna Samay - Should've Known Better (Dänemark) (03:03)
12. Ott Lepland - Kuula (Estland) (02:57)
13. Pastora Soler - Quédate Conmigo (Stay With Me) (Spanien) (03:03)
14. Pernilla - När Jag Blundar (Finnland) (02:58)
15. Anggun - Echo (You and I) (Frankreich) (03:03)
16. Engelbert Humperdinck - Love Will Set You Free (England) (02:57)
17. Anri Jokhadze - I'm A Joker (Georgien) (03:00)
18. Eleftheria Eleftheriou - Aphrodisiac (Griechenland) (03:00)
19. Nina Badric - Nebo (Kroatien) (03:01)
20. Compact Disco - Sound Of Our Hearts (Ungarn) (02:57)
21. Jedward - Waterline (Irland) (03:04)
*CD2
01. Izabo - Time (Israel) (02:57)
02. Greta Salóme & Jónsi - Never Forget (Island) (03:01)
03. Nina Zilli - L'Amore E' Femmina (Out Of Lov) (Italien) (02:59)
04. Donny Montell - Love Is Blind (Litauen) (03:04)
05. Anmary - Beautiful Song (Lettland) (03:01)
06. Pasha Parfeny - Lautar (Moldavien) (03:05)
07. Rambo Amadeus - Euro Neuro (Montenegro) (03:01)
08. Kaliopi - Crno I Belo (Macedonien) (03:02)
09. Kurt Calleja - This Is The Night (Malta) (03:01)
10. Joan Franka - You And Me (Niederlande) (03:03)
11. Tooji - Stay (Norwegen) (02:59)
12. Filipa Sousa - Vida Minha (Portugal) (02:57)
13. Mandinga - Zaleilah (Rumänien) (02:59)
14. Zeljko Joksimovic - Nije Ljubav Stvar (Serbien) (03:02)
15. Buranovskiye Babushki - Party For Everybody (Russland) (02:52)
16. Loreen - Euphoria (Schweden) (03:00)
17. Eva Boto - Verjamem (Slowenien) (03:04)
18. Max Jason Mai - Don't Close Your Eyes (Slovakei) (03:01)
19. Valentina Monetta - The Social Network Song (San Marino) (03:01)
20. Can Bonomo - Love Me Back (Türkei) (03:02)
21. Gaitana - Be My Guest (Ukraine) (03:01)
Comments # 0