Post Description

Strawbs is een Engelse band die in 1967 is opgericht door de gitaristen Dave Cousins (die ook dulcimer en banjo speelde) en Tony Hooper. Samen met bassist Ron Chesterman speelden ze aanvankelijk onder de naam Strawberry Hill Boys als Bluegrass-band. 
Het is een doorgangshuis geweest voor vele artiesten, liefst tweeëntwintig Strawbs-bezettingen zagen het licht. Bekende namen zijn zangeres Sandy Denny, bassist John Ford en Chas Cronk, de toetsenisten Rick Wakeman, Blue Weaver, en John Hawken, de gitaristen Dave Lambert en Brian Willoughby, en de serie niet te onderschatten drummers: Richard Hudson, Rod Coombes en Tony Fernandez.
De Bluegrass muziek evalueerde na enige tijd tot folkrock, de eerste vier albums ‘Strawbs’ (1969), ‘Dragonfly’ (1970), ‘Just a Collection of Antiques’ (1970) en ‘From the Witchwood’ (1971), waarna een symfonischer prog-rock periode aanbrak. Hoogtepunten uit die commercieel succesvolste tijd: ‘Grave New World’ (1972), ‘Bursting at the Seams’ (1973), ‘Hero and Heroine’ (1974) en ‘Ghosts’ (1974). 
In Engeland werd zelfs een nummer twee hit gescoord met ‘Part of the Union’. Opmerkelijk genoeg werd dit door de fans minder gewaardeerde nummer nu juist niet door Mr Strawb, Dave Cousins, maar door John Ford gezongen. 
Mooie albums werden gemaakt, zoals 'Nomadness' (1975) bijvoorbeeld. Maar het degelijke ‘Deep Cuts’ (1976) en ‘Burning for You (1977), die de band op Oyster uitbrachten wisten commercieel niet te scoren. 
Men vertrok naar het progressieve label Arista terwijl de komst van de punkrock voor donkere wolken boven de band zorgden. Het album uit 1978, het sterke ‘Deadlines’, zou het einde betekenen voor de band omdat Arista het niet meer zag zitten. Het vervolg, ‘Heartbreak Hill', zou zelfs zeventien jaren op de plank liggen voordat het uitgebracht werd. 
De band wist geen label meer te vinden en Cousins besloot een baan bij de locale radio aan te nemen. De komst van een nieuwe zanger, Roy Hill, werd geen succes en het leek het definitieve einde voor de band. 
Met de terugkeer van Dave Cousins werd in 1987 de draad definitief weer opgepakt met een prima ‘Don’t Say Goodbye’. Vervolg werd hieraan gegeven met ‘Ringing down the Years’, begin jaren ‘90, waarna een hele reeks albums volgden met nieuw, oud en akoestisch werk in verschillende samenstellingen. 
De band is nog altijd actief met Dave Cousins zoals immer de drijvende kracht.

A Taste of Strawbs’. Een doos met vier cd’s, een boek en bij de eerste duizend exemplaren zelfs een vijfde cd. Bij de eerste berichten over het verschijnen van deze box had ik het idee dat het een soort supercompilatie was van de Strawbs-discografie. Aangezien ik bijna alles van de band bezit leek dit niet direct iets toe te voegen. Echter, niets is minder waar. De cd’s staan boordevol met tot dan onbekend materiaal. Totaal drieënzeventig nummers in de vorm van demo’s en andere versies van bekend werk en zelfs twaalf nooit uitgebrachte songs. Alles is gedetailleerd gedocumenteerd in een fraai boek van achtenveertig pagina’s waarin ook vele niet eerder gepubliceerde foto’s. Het materiaal is chronologisch op de schijfjes gezet met de titels ‘Eyes Wide Open’, ‘Changing Places’, ‘Inside Out’ en ‘Further Down the Road’. Elk deel is een prachtige luisterervaring waarbij herkenning en verrassing om de voorrang strijden. Van de vijfde los bijgeleverde bonus-cd staat de informatie op de Strawbs-site, Kortom, een must voor Strawbs-fans, het is zonder twijfel het geld - rond € 60 - meer dan waard. Een super-box. 

worden als losse cd's gespot achter elkaar. Te vinden met bin search onder Molly spot. Staat er vandaag (zaterdag op)