Post Description

Uriah Heep is een Britse rockband met als originele leden keyboardspeler Ken Hensley, zanger David Byron, bassist Paul Newton, gitarist Mick Box en drummer Alex Napier. Uriah Heep bestaat sinds 1969. De samenstelling veranderde later meerdere keren. Kenmerkend zijn de meerstemmige backing vocals en invloeden van progressieve rock, hardrock, heavy metal, jazz, en soms zelfs country.

In december 1969 stuurde Gerry Bron, producer en eigenaar van het kersverse Bronze Records, een groep genaamd Spice zijn studio in. Deze groep was opgericht door Box en Byron (pseudoniem van David Garrick). Op aandringen van Bron vroeg bassist Paul Newton aan Hensley om de groep te versterken. Intussen was de naam gewijzigd in Uriah Heep.

Het debuutalbum, "Very 'Eavy... Very 'Umble" (1970) introduceerde een mengeling van harde orgel- en gitaarklanken, met de theatrale stem van Byron daar bovenuit. Ook de typerende koorzang was al aanwezig. De single 'Gypsy' werd een vast onderdeel van het UH-repertoire. De plaat verkocht matig, maar de recensie in het Amerikaanse popblad Rolling Stone is nog steeds berucht: "If this band is gonna make it I'll have to commit suicide."

Het tweede album "Salisbury" (eind 1970, begin 1971) bevond zich meer in het progressieve rock-genre, met een titeltrack van 16 minuten waarin 24 houten blaasinstrumenten meespeelden. Ook dit album verkocht niet bijzonder goed, maar Lady in Black zou een paar jaar later nog een flinke hit worden in Duitsland. Vanaf dit album was Hensley de belangrijkste componist van de groep.

De grote doorbraak in Nederland kwam met "Look at Yourself" (1971) waarvan de titelsong en vooral 'July Morning' rockklassiekers werden. Hierop speelde toetsenist Manfred Mann een opmerkelijke solo zonder de band ooit ontmoet te hebben. Producer Bron kreeg steeds meer te vertellen. Dat leidde tot conflicten met de vader van Newton, die de manager van de groep was. Eind 1971 vertrokken vader en zoon Newton.

De eerste vervanger Mark Clarke bleef net lang genoeg om samen met Hensley de volgende klassieker te schrijven en op te nemen: 'The Wizard'. De hoge noten in het het refrein zijn van hem. Maar met de heroïneverslaafde Nieuw-Zeelander Gary Thain en krachtdrummer Lee Kerslake had Uriah Heep eindelijk een stabiele bezetting - voorlopig. Het vijftal beleefde met "Demons and Wizards" (1972) de mondiale doorbraak. De hitsingle 'Easy Livin' werd in Nederland twee keer uitgebracht, en werd een topper in 1973.

Bron wilde het wereldwijde succes zo snel mogelijk uitbuiten en stuurde de band slechts een paar maanden later weer zijn studio in. "The Magicians Birthday"( 1972) borduurde gedeeltelijk voort op de succesformule. De meningen van de fans zijn verdeeld, sommigen vinden het album onevenwichtig en te haastig, anderen menen dat het superieur is aan zijn voorganger.

De albums bleven in een hoog tempo uitkomen. In navolging van andere rockgroepen kwam Uriah Heep met "Live 1973" (januari 1973). Het livealbum bevatte een klaphoes met een fotoalbum, tot dan toe niet vertoond. Met dit album werd de naam als hardrocktopper definitief gevestigd.

De snelheid waarmee de belangrijkste componist van de band Hensley componeerde bleef erg hoog. Opvolger "Sweet Freedom" (1973) werd in Frankrijk opgenomen, dit album benaderde misschien wel het beste de livesound. The single werd 'Stealin'. De single werd in de VS verboden omdat er een compromitterende zin in voor kwam. Anders zou het de eerste Amerikaanse hitsingle voor de band zijn geweest. Min of meer gelijktijdig kwam ook Hensley's eerste soloplaat uit. Omdat hij zich liet assisteren door Kerslake en Thain staat de muziek erg dicht bij dat van Uriah Heep zelf. Achteraf had de groep wellicht het beste van beide albums moeten combineren. Want ook "Sweet Freedom" is erg wisselvallig.

"Wonderworld" (begin 1974) werd opgenomen in München, en wordt ook wel blunderworld genoemd. Een tweetal live-opnames, "Live at the King Biscuit Flower Hour 1974" en "Live at