Post Description

de reden dat ik deze niet in het Jazz pack opnam is deze..ik heb een soort discografie gevonden van hem een kleine 10gb, echt van alles wat...ook 24 bits uitvoeringen... de disco. zal vanavond beschikbaar zijn dit album is voor diegenen die even waren "vergeten" waar deze man allemaal toe in staat was.. en kunnen dan de beslissing nemen om deNHØP serie meteen mee te nemen of toch maar verneld online die nieuwe tb-schijf te bestellen.... en lees vooral de kleine biografie hieronder  en de  kleine greep artiesten  met wie hij heeft gespeeld... Orsted Pedersen begon als pianist, maar switchte naar de bas om duetten te kunnen spelen met zijn pianospelende vriend Ole Kock Hansen. Op dat instrument ontwikkelde hij zich met verbazingwekkend gemak; reeds op veertienjarige leeftijd maakte hij zijn eerste plaat. Vanaf 1961 speelde hij met grote regelmaat in de befaamde Montmartre Club in Kopenhagen. Hij begeleidde toerende Amerikaanse jazzmusici, zoals Yusef Lateef, Sonny Rollins, Bud Powell en Bill Evans, zowel op het podium als in de studio. Count Basie wilde hem in zijn band, maar dat aanbod sloeg hij af.In de daaropvolgende jaren maakte hij vele opnamen, in genres variërend van mainstream en bop tot free jazz, met mensen als Don Byas, Ben Webster, Kenny Dorham, Dexter Gordon, Anthony Braxton en Albert Ayler. Tegen het einde van de jaren zeventig was zijn internationale faam stevig gevestigd, niet in de laatste plaats dankzij zijn werk als vaste bassist van het Oscar Peterson Trio. Orsted Pedersen legde op zijn instrument een briljante techniek en virtuositeit aan de dag; hij had een perfect gevoel voor timing en dynamiek, en stond zelfs bekend als de snelste basspeler ter wereld. In 2000 speelde hij nog op het North Sea Jazz Festival, samen met pianist Mulgrew Miller.Can you imagine how deadly a tune like Dancing On The Tables would be if you played it straight? Instead, on his solo, Scofield plays outside incessantly, occasionally dropping hints of the harmonic structure in, and remember, while he?s soloing, there?s no harmonic instrument. Fortunately, Scofield is a master of this sort of playing, and Pedersen provides enough harmonic clues on the standup bass that we aren?t completely lost. When Scofield is comping for Liebman, things don?t get much simpler. Scofield almost never choose chords which outline the harmony directly. Again, Liebman tends to play outside. What?s more, Dancing On The Tables is a long tune, over fourteen minutes. So what you get is fourteen minutes of some of the best improvising you?ll ever hear, capped with a mercifully short minute or so of the silly headNiels-Henning Ørsted Pedersen Quartet Dancing on the Tables 19791. Dancing on the tables2. Future child3. Jeg gik mig ud en sommerdag4. Evening song5. CloudsNiels-Henning Orsted Pedersen (bass);Dave Liebman (soprano, alto & tenor saxophones);John Scofield (guitar);Billy Hart (drums).